به گزارش قدس آنلاین،  لیلا زارع، بازیگر فیلم‌های «ما همه خوبیم»، «کارناوال مرگ»، «پستچی سه‌بار در نمی‌زند»، «سوپراستار» و «شیفت شب» از هنرمندانی است که تا به‌امروز در سینما و تلویزیون نقش‌آفرینی‌های قابل‌تاملی را داشته است. این بازیگر جوان دستی نیز در هنرهای تجسمی دارد و فعالیت‌های هنری ویژه‌ای را در این زمینه انجام می‌دهد. این هنرمند تاکنون برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر شده است و افتخاری چون کاندیدایی تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از نهمین جشن خانه سینما را در پرونده هنری خود دارد. گفت‌وگویی با او داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

در مورد آغاز همکاریتان با بهنوش صادقی، کارگردان فیلم «خانه دیگری» بگویید و درخصوص محور و مبنای این اثر سینمایی و این‌که این فیلم درواقع چه قصه‌ای را روایت می‌کند؟

طبق روال بقیه پروژه‌ها فیلمنامه را خواندم، با کارگردان گپ زدم و قرار به همکاری شد. «خانه دیگری» یک کار خانوادگی و اجتماعی است، با محور داستان،که زنی است در تعامل با پدر و همسر خود، و در مسیر فیلم ارتباطات و عواطف او به چالش کشیده می‌شود. هنوز کار را کامل ندیده‌ام ولی در بخش‌هایی که در کار حضور داشتم، فکر می‌کنم کارگردان در خلق این فضا و این اثر موفق عمل کرده است.

آیا این فیلم در چرخه اکران موفق خواهد بود؟

به‌نظرم کارگردان در کارش موفق بوده و فضا و داستان به‌خوبی از آب درآمده و حق مطلب ادا شده است و فکر می‌کنم در اکران از استقبال عمومی خوبی برخوردار باشد.

وجه تمایز نقش شما در این فیلم نسبت به ایفای نقش‌هایتان در دیگر آثار سینمایی چیست؟

در تمام طول عمر فعالیت هنری‌ام، همواره سعی کردم نقش‌هایی که کار کنم که از هم متفاوت باشند، طبیعی است این چالش در این فیلم هم برایم وجود داشت، هم نقش و هم موقعیتی که این کاراکتر در طول فیلم تجربه می‌کند برایم خاص و جذاب بود.

حضور در چنین جشنواره‌ای می‌تواند سکوی پرتابی برای یک فیلم منتخب باشد؟

به‌طور‌کلی در هر جشنواره رقابتی به دور از این‌که چقدر جوایز می‌تواند سکوی پرش برای هنرمند باشد، داوری درست نیز می‌تواند شرایطی را ایجاد کند که هنرمند بتواند در مقایسه با بقیه آثار حاضر، به‌تحلیل درستی از ضعف‌ها و قوت‌هایش از نگاه مخاطبان خاص با نگاه کارشناسانه برسدکه باعث رشد و حرکت او و به‌تبع آن، رشد سینمای کشور منجر شود. البته که موفقیت در بخش رقابتی می‌تواند سکوی پرش برای هنرمند و سینماگر باشد و فیلم را در اقبال عمومی هم موفق کند، فیلم «خانه دیگری» در بخش مسابقه قرار ندارد اما امیدوارم خوب دیده شود و در آراء مردمی موفق باشد. خوشحالم که این فیلم با کارگردانی خوب بهنوش صادقی در جشنواره حضور دارد، همه ما شاهد بودیم که این کارگردان جوان تا چه اندازه برای به‌وجود آوردن یک اثر خوب تلاش کرد و البته که موفق هم بود، امیدوارم این موفقیت در استقبال مردمی با او همراه باشد.

حس اعتماد و پذیرش همکاری شما با بهنوش صادقی از کجا به‌وجود آمد؟

من از قبل بهنوش صادقی را نمی‌شناختم و پس از دعوت شدن به این فیلم با او آشنا شدم، مکالمه بین ما بسیار خوب برقرار شد و در همان گپ‌و‌گفت‌های اول متوجه شدم با کارگردانی روبه‌رو هستم که نسبت به فیلمنامه‌اش تعلق‌خاطر دارد و می‌داند چرا می‌خواهد این فیلم را بسازد، در تحلیل فیلم و کاراکتر، روشن و قابل‌درک با هم پیش رفتیم و همین روشن بودن باعث شد تا هر ایده یا تغییری در جهت کار با پذیرش و همدلی اعمال شود و برای من به‌شخصه تجربه همکاری خوبی را رقم زد.

نظر شما درخصوص ادغام بخش نگاه‌نو و سودای سیمرغ در جشنواره بین‌المللی فجر چیست؟

درواقع می‌توانم بگویم از بسیاری از این تغییر نام‌ها و دلایلش اطلاعی ندارم، ولی امیدوارم ایده‌های خوبی از این تغییر نام‌ها و بخش‌بندی‌ها وجود داشته باشد و به‌مرور زمان بر ما هم معلوم شود و به هرچه بهتر برگزار شدن جشنواره بینجامد. این‌که خیلی از فیلم‌ها در این دوره از جشنواره حضور ندارند و انتخاب‌ها بر چه اساسی بوده برای شخص من و بسیاری از همکارانم در سینما مشخص نیست، جشنواره هم بخشی از حرکت سینماست، داوری و انتخاب، هرچقدر عادلانه و درست در این راستا عمل کند، درواقع به بهبود روند رشد سینما کمک کرده است و امیدوارم برنامه‌ریزی‌های جشنواره فجر با درنظر گرفتن این آیتم صورت گرفته باشد.

چرا بیشتر بازیگران کار کردن در مدیوم سینما را نسبت به تلویزیون ترجیح می‌دهند؟

من شخصا فکر می‌کنم که کار خوب، کار خوب است و فرقی نمی‌کند که وجود چنین اتفاق درستی در تئاتر و سینما باشد یا در تلویزیون. البته من بیشتر سینما کار کرده‌ام و کمتر کار تلویزیون انجام داده‌ام، نه به این معنی که از طرف تلویزیون پیشنهاد نداشتم، داشته‌ام، دلایل شخصی من برای رد آن‌ها، کامل نبودن فیلمنامه، زمان‌بندی غیر‌منطقی و فشرده، سهل‌انگاری در پرداخت و میزان دستمزد و... همه تاثیر‌گذار است. ولی در رابطه با این‌که بیشتر هنرمندان جذب سینما می‌شوند تا تلویزیون، به‌هر‌حال باید ببینیم و بدانیم چه اتفاقی درحال افتادن است و انگیزه لازم برای بازیگر در کجا و کدام مدیوم ایجاد می‌شود و در کدام آن‌ها بیشتر و بهتر می‌تواند هدف‌های خود را دنبال کند، من به کار خوب فکر می‌کنم، این‌که کارم در یک فضای درست به نتیجه برسد و چارچوب درستی داشته باشد، هر بازیگری در هر جای دنیا خوب می‌داند تلویزیون چه امتیاز بزرگی در ایجاد ارتباط با مردم و شناخته‌شدنش نسبت به تئاتر و سینما دارد و طبیعتا بازیگر تمایل دارد در تلویزیون کشورش نمود پیدا کرده و دیده شود. اما این‌که این‌روزها چنین تمایلی در بازیگران برعکس شده است، باید ریشه‌یابی شود تا به نتیجه درستی برسیم و اتفاق‌های خوب و درستی را رقم بزنیم. امیدوارم در تلویزیون هم شرایط مناسب برای اطمینان خاطر بازیگران از هر لحاظ فراهم شود تا هنرمندان ما انگیزه لازم در حضور در فیلم های تلویزیونی را داشته باشد.

منبع:صبا